Resumen
Sosyal Bilimlerin ortak konularindan olan Sosyal Sermaye kavrami, farkli disiplinler tarafindan irdelenmektedir. Bu çalismada Sosyal Sermaye ve Din kavramlari arasindaki iliski güven baglaminda konumlandirilmaya çalisilmaktadir. Dünya Bankasi, OECD ve Fukuyama güveni sosyal sermayenin kabul edilebilir ölçü göstergelerinden biri olarak kabul etmektedirler. Islam dininin temel ilke ve ögretileri güveni, güvenilirligi, adaleti, yardimlasmayi ve hosgörüyü ögretmektedir. Bu çalismada Dünya degerler arastirmasi, Dünya Bankasi ve CIA Factbook verileri kullanilarak iki farkli dönemde (2005-2009 ve 2010-2014 dalga dönemi) Müslüman nüfus orani, kisi basi GSYIH ve enflasyon degiskenlerinin aileye güven, komsuya güven, tanidiga güven, dini kurumlara güven, hayir kurumlara güven, patiye güven, parlamentoya güven ve bankaya güven üzerine etkisi yatay-kesit veri (48 ve 54 ülke için) analizi kullanilarak incelenmistir. Elde edilen bulgulara göre Müslüman nüfus oranindaki artisin her iki dalga döneminde de aileye, komsuya, tanidiga ve dini kurumlara olan güveni artirdigi görülmüstür. Müslüman nüfus oranindaki artis 2005-2009 dalga döneminde hayir kurumlarina güveni ve 2010-2014 dalga döneminde parlamentoya güveni pozitif etkilemektedir. Enflasyondaki artis sadece 2010-2014 dalga döneminde dini kurumlara güveni pozitif etkilemektedir. Kisi basina GSYIH artis her iki dönemde de tanidiklara güveni pozitif etkilerken dini kurumlara güveni azaltmaktadir. Ayrica Kisi basina GSYIH artis 2010-2014 dalga döneminde partilere olan güveni azaltmaktadir.